SAVRULUŞ / YOKOLUŞ
Tükeniyoruz matemli günlerin alacakaranlığında
Issız bir sokakta kayboluş, yeni doğan her sabah
Cümlesi birikmiş yalnızlığın;
Saçında, yüzünde, gözbebeğinde…
Kaldırımlar yorgun
Üzerinde yürümediğin günden beri
Tutsak bir kelepçe bileğinde zaman
Nedir ki seni bağlayan, bir bilenin olmadan
Sökük cebinden dökülmüş umutların
İsyankâr mı isyankârsın, artık anladım.
Sus(ma) kadın;
Çığlığın duyulmaz, avazın çıksa da
Yankılanan sadece gözyaşların semada
Doğurduklarına inat, bin pişmansın doğduğuna
Yücelmek ne de yakışırken sana
Düşmüşsün kendini adam sananların ağzına.
Ağla(ma )kadın;
Bahşedilen bir sanatken varlığın
Bedenin üzerine karalanmış kaderin
Asırlar öncesinden soyutlanmış kimliğin
Sarındığın çulları yırt kadın
Yoksa;
Dövülensin, sövülensin, öldürülensin sen…
ESLEM CİVAN
